Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα TONY RED SEA. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα TONY RED SEA. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Πήγαμε στο Red Sea, το ναό της ρέγκε στην Αθήνα

Το τρέχει εδώ και 27 χρόνια ένας Ελληνο-Αιθίοπας και είναι σαν να μπαίνεις σε μια μυστική κρύπτη στα Ιλίσια και να βρίσκεσαι στη Τζαμάικα.

Φωτογραφίες: Photoharrie 15.01.2015

DSC_0075

Το Red Sea είναι ένας ζωντανός μύθος της πόλης. Η ταμπέλα του club, που έχει παραμείνει η ίδια από τη δεκαετία του ’80 όταν αυτό πρωτοσυστήθηκε στο αθηναϊκό κοινό, γράφει Red Sea Snac Bar, ο τοίχος από κάτω έχει  ένα τεράστιο graffiti και η βαριά σιδερένια πόρτα της εισόδου δεν αποκαλύπτει τίποτα από το εσωτερικό του club.

Τα χρώματα που έχουν συνδεθεί άμεσα με την κουλτούρα της reggae, το πράσινο, το κίτρινο, το κόκκινο και το μαύρο κυριαρχούν στο χώρο. Ακόμη και στο ταβάνι της τουαλέτας, υπάρχουν ζωγραφισμένες σημαίες της Τζαμάικα και της Σενεγάλης. Όλη η ιστορία του Red Sea είναι κρεμασμένη στους τοίχους που είναι καλυμμένοι με αφίσες από διάφορα events που έχουν φιλοξενηθεί στο χώρο και η φιγούρα του Bob Marley στέκεται εδώ κι εκεί, να κοιτάζει τους θαμώνες που χορεύουν τυλιγμένοι σε πυκνούς καπνούς.

Το μπαρ είναι διακοσμημένο με πολύχρωμα φωτάκια, ενώ μια πλαστική τίγρη, μια καμήλα και ένα άλογο ανάμεσα στα μπουκάλια, κλέβουν την παράσταση. Λίγο πιο μέσα, στα ξύλινα τραπέζια του Red Sea κάθεται ο Tony, ο ιδιοκτήτης του club, μια ευγενική φυσιογνωμία με ένα χαμόγελο μόνιμα καρφωμένο στο πρόσωπό του. Φορά σκουφί και μπουφάν, ενώ στο μαγαζί κάνει ζέστη. Με χαιρετά με μια θερμή χειραψία και αφού πάρω την μπύρα μου ξεκινάμε την κουβέντα.

«Ο πατέρας μου είναι Έλληνας, κατάγεται από την Τρίπολη, ενώ η μητέρα μου είναι από την Ερυθραία, για αυτό και ονόμασα το μαγαζί Red Sea, γιατί η Ερυθραία βρέχεται από την Ερυθρά Θάλασσα. Μεγάλωσα εκεί και στα 18 ήρθα στην Ελλάδα για να υπηρετήσω στον στρατό. Έπειτα δούλεψα για πολλά χρόνια ως σερβιτόρος, μπάρμαν και dj σε διάφορα club στη Μύκονο, αλλά και αλλού και το 1988 αποφάσισα να ανοίξω το δικό μου για να στεγάσω κάπου την αγάπη μου για την reggae. Είμαι 55 χρονών και είμαι στο μαγαζί κάθε μέρα, εκτός από τις Δευτέρες που είμαστε κλειστά. Δεν έχω κουραστεί καθόλου, η αγάπη για την μουσική άλλωστε, δεν είναι δουλειά. Είμαι πολύ ευτυχισμένος με τη ζωή μου στην Ελλάδα. Δεν έχω αντιμετωπίσει ρατσισμό, ειδικά εδώ στο μαγαζί όσοι έρχονται είναι φίλοι πλέον, όχι πελάτες. Έρχονται τα παιδιά των παλαιότερων θαμώνων και μερικές φορές παίρνουν τηλέφωνο οι γονείς τους και μου λένε «Tony, θα έρθει το παιδί μου απόψε, να το προσέχεις, ε;».

 

DSC_0121

DSC_0030

 

 

Διακοσμητική τίγρης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Η αλήθεια είναι πως όσο περνάει η ώρα το μαγαζί

γεμίζει όλο και περισσότερο με νεαρό κόσμο. Φοιτητές, νεαροί θιασώτες της reggae αλλά και πιο alternative φάτσες έρχονται για χορό στο Red Sea λίγο μετά τη μία. Ο Tony τους χαιρετά όλους με το μικρό τους όνομα, τους αγκαλιάζει και τους σφίγγει το χέρι, ρωτά τα νέα τους. This is a family affair, σκέφτομαι. Σίγα – σίγα όμως αρχίζουν να έρχονται και πολλοί αφρικανοί με τους οποίους θα πιάσω κουβέντα λίγο αργότερα για να μάθω περισσότερα για τον τρόπο που διασκεδάζουν στον αθηναϊκό ναό της reggae.